Excuse me while i light my spliff, loves.



Είναι αστείο αυτό που συμβαίνει σήμερα! Τόσο αστείο! Στριμοκωλιά όσο δεν πάει μες στο μαγαζί, και ξαφνικά γνωρίζεστε όλοι μεταξύ σας! Εγώ ακόμα γνωρίζω εσάς κι όχι τους άλλους. Έχουν αλλάξει όλα κι είναι σαν να 'χω χάσει χρόνια εξέλιξης. Ξαφνικά μου φαίνεται. Γελάω. Έτσι όπως χαιρετιέστε όλοι μεταξύ σας με άνεση και εγκαρδιότητα, αληθινή αγάπη, όπως χορεύετε όλοι μαζί και κωλοτρίβεστε, όπως ζευγαρώνετε οι ίδιοι με όλους τους άλλους, με κάνει και γελώ. " Έχουν σπάσει τόσα ποτήρια εδώ μέσα, είναι όλοι τους μεθυσμένοι!" Χέσε με, μ' έχουν λούσει με μπύρα τρείς φορές. Είναι σαν να είμαι σε φεστιβάλ της Γερμανίας. "Αυτή τη στιγμή παίζει νά 'χω γυαλιά στα σανδάλια μου!" Πωω, ας μην ερχόσουν με σανδάλια. Εγώ τι έπρεπε να κάνω, να 'ρχόμουν χωρίς ρούχα; Σε αγνοώ και κάθομαι στο σκαμπό μου. Σας κοιτώ. Α γαμηθείτε όλοι, δεν θα παίξω σ' αυτό το παιχνίδι του ζευγαρώματος. Βγάζω τη στάχτη απ' τα μανίκια μου, που 'πεσε απ' το τσιγάρο και τα μάτια μου, σας κοιτώ και γελώ. Σχεδόν υστερικά.

2 σχόλια: